Kania czerwieniejąca jest chorobą, która może dotknąć kury domowe. Objawia się najczęściej czerwienieniem i łuszczeniem skóry, a także stanami zapalnymi. Często mylona jest z czubajką czerwieniejącą, jednak są to inne schorzenia. W artykule wyjaśnimy, czym dokładnie jest kania czerwieniejąca, jakie są jej objawy i przyczyny. Porównamy ją również z podobną chorobą - czubajką czerwieniejącą. Dowiesz się, jak odróżnić te dwa schorzenia i jak radzić sobie z kanią czerwieniejącą w hodowli drobiu.
Kluczowe wnioski:- Kania czerwieniejąca i czubajka czerwieniejąca to różne choroby.
- Objawy kanii czerwieniejącej to m.in. czerwone zmiany na skórze.
- Leczenie kanii wymaga identyfikacji konkretnej przyczyny.
- Kania czerwieniejąca nie jest chorobą zakaźną dla ludzi.
- Aby zapobiec kanii, należy zapewnić kurom dobre warunki hodowlane.
Czym jest kania czerwieniejąca?
Kania czerwieniejąca jest chorobą skóry, która może dotknąć kury domowe. Objawia się zaczerwienieniem skóry, pojawieniem się strupów oraz łuszczeniem się piór. Schorzenie to często mylone jest z czubajką czerwieniejącą, jednak są to dwie różne choroby.
Kania czerwieniejąca powodowana jest przez bakterie z rodzaju Staphylococcus. Zakażenie najczęściej rozwija się na skórze, która uległa uszkodzeniu np. wskutek dziobania się kur. Bakterie wnikały w te ranki i wywołują stany zapalne. Skóra staję się wówczas czerwona, spuchnięta i bolesna.
Choroba rozwija się powoli i może objąć całe ciało kury. W efekcie pióra łuszczą się, odsłaniając zaczerwienioną i strupiastą skórę. Kura traci apetyt, jest osowiała i gorączkuje. Nieleczona kania czerwieniejąca może doprowadzić nawet do śmierci kury.
Różnice między kanią czerwieniejącą a czubajką
Czubajka czerwieniejąca, podobnie jak kania czerwieniejąca, objawia się zaczerwienieniem i stanami zapalnymi skóry u kur. Jednak przyczyny tych chorób są inne.
Czubajka czerwieniejąca jest chorobą pasożytniczą, wywołaną przez roztocza z rodzaju Dermanyssus. Żywią się one krwią kur nocą, powodując podrażnienia skóry. Objawy czubajki nasilają się więc w nocy.
Kania czerwieniejąca z kolei spowodowana jest przez bakterie i rozwija się przez cały dzień. Ponadto, przy kanii obserwuje się wyraźne strupy i łuszczenie piór. Tego nie ma w przypadku czubajki.
Objawy kanii czerwieniejącej u kur
Do typowych objawów kanii czerwieniejącej u kur należą:
- Czerwone, spuchnięte i bolesne miejsca na skórze
- Strupy i ranki na skórze
- Łuszczenie się piór, zwłaszcza na piersi i skrzydłach
- Osowiałość i apatia
- Gorączka
- Brak apetytu, chudnięcie
Zmiany skórne zaczynają się zwykle od piersi kury, a następnie rozprzestrzeniają na resztę ciała. Im dłużej choroba pozostaje nieleczona, tym bardziej się rozwinie. Dlatego warto na bieżąco obserwować stan skóry u kur.
Przyczyny czerwienienia upierzenia u kur
Bezpośrednią przyczyną kanii czerwieniejącej są bakterie Staphylococcus, które wnikały przez uszkodzenia skóry. Jednak na rozwój choroby mają wpływ także inne czynniki, takie jak:
- Złe warunki higieniczne
- Duże zagęszczenie kur w kurniku
- Brak dostępu do wybiegu
- Niedobory witamin i minerałów
- Stres
- Uszkodzenia skóry od dziobania
Dlatego, aby zapobiec kanii czerwieniejącej, należy zadbać o odpowiednie warunki utrzymania kur - przestronne kurniki, regularne czyszczenie, dostęp do wybiegu i zrównoważoną dietę.
Sposoby leczenia kanii czerwieniejącej
Leczenie kanii czerwieniejącej polega przede wszystkim na podawaniu antybiotyków, najczęściej w formie zastrzyków. Antybiotyki zwalczają bakterie Staphylococcus będące przyczyną choroby.
Oprócz antybiotyków, zaleca się także miejscowe smarowanie zmian maściami antyseptycznymi i gojącymi. Pomaga to złagodzić podrażnienia skóry i przyspieszyć gojenie ranek.
Dodatkowo należy poprawić warunki utrzymania kur - często czyścić kurnik, zapewnić dostęp do wybiegu, świeżego powietrza i pełnowartościowej diety. Pomoże to wzmocnić odporność i przyspieszyć powrót do zdrowia.
W przypadku zaawansowanej kanii, kurczęta lub kury mogą wymagać uśpienia ze względów humanitarnych. Jednak przy odpowiednio wczesnym leczeniu, kania czerwieniejąca jest uleczalna.
Czy kania czerwieniejąca jest zaraźliwa dla ludzi?
Kania czerwieniejąca nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzi. Jest chorobą, która rozwija się tylko u ptaków. Ludzie nie są podatni na zakażenie bakteriami Staphylococcus wywołującymi tę chorobę u kur.
Jednak kontakt ze skórą kury, na której występują objawy kanii czerwieniejącej, może powodować podrażnienia u ludzi. Dlatego przy obsłudze chorych kur warto nosić rękawice ochronne.
Mięso i jaja od kur chorych na kanię czerwieniejącą nadają się do spożycia przez ludzi, o ile są odpowiednio ugotowane. Gotowanie zabija bakterie chorobotwórcze.
Podsumowując, kania czerwieniejąca jest chorobą, na którą ludzie nie chorują. Jednak ze względów higienicznych przy kontakcie z chorymi kurami zaleca się zachować środki ostrożności.
Podsumowanie
Kania czerwieniejąca i czubajka czerwieniejąca to dwie różne choroby, które często są ze sobą mylone. Obie objawiają się zaczerwienieniem i stanami zapalnymi skóry u kur, jednak ich przyczyny są inne. Kania czerwieniejąca spowodowana jest przez bakterie, a czubajka przez pasożyty. Dlatego leczenie tych chorób różni się.
Typowe objawy kanii czerwieniejącej to bolesne, czerwone miejsca na skórze, strupy, łuszczenie piór i gorączka. Choroba rozwija się powoli i może objąć całe ciało. Przyczyną są bakterie Staphylococcus, które wnikały przez uszkodzenia skóry. Leczy się ją antybiotykami i miejscowo maściami.
Aby zapobiec kanii czerwieniejącej, należy zadbać o higienę i odpowiednie warunki utrzymywania kur - przestronne kurniki, dostęp do wybiegu i zrównoważoną dietę. To pomoże wzmocnić odporność i zmniejszy ryzyko zakażenia. Choć kania nie jest zaraźliwa dla ludzi, przy obsłudze chorych ptaków warto zachować środki ostrożności.
Podsumowując, kania czerwieniejąca jest groźną chorobą kur, jednak przy odpowiednio wczesnym rozpoznaniu i leczeniu rokuje dobrze. Kluczowe jest odróżnienie jej od podobnej czubajki czerwieniejącej i zastosowanie właściwego leczenia dostosowanego do konkretnej przyczyny.
Tagi
Udostępnij artykuł
