Czarka to fascynujący rodzaj grzybów występujący w polskich lasach. Należy do rodziny czarkowatych. W Polsce spotkać można dwa główne gatunki: czarkę szkarłatną oraz czarkę austriacką. Te wyjątkowe grzyby wyróżniają się intensywnie czerwoną barwą i charakterystycznym kształtem przypominającym miseczkę. Rosną głównie zimą i wczesną wiosną. Można je znaleźć na martwych gałęziach drzew liściastych, szczególnie w wilgotnych miejscach przy leśnych strumieniach.
Najważniejsze informacje:- Czarka występuje w dwóch głównych gatunkach w Polsce
- Grzyby te mają charakterystyczną czerwoną barwę
- Można je spotkać od grudnia do maja
- Rosną na martwym drewnie drzew liściastych
- Preferują wilgotne siedliska leśne
- Od 2014 roku nie są objęte ochroną prawną
- Klasyfikowane są jako grzyby niejadalne
Gatunki czarki występujące w polskich lasach
Czarka grzyb to niezwykły przedstawiciel rodziny czarkowatych. Te grzyby czerwone w lesie fascynują swoim wyglądem i czasem występowania.
- Czarka szkarłatna - charakteryzuje się intensywnie czerwoną barwą i miseczkowatym kształtem, występuje głównie na martwych gałęziach wierzby i olszy
- Czarka austriacka - bardzo podobna do szkarłatnej, różni się głównie cechami mikroskopowymi, preferuje te same siedliska
Kiedy i gdzie można znaleźć czarkę?
Grzyby pod śniegiem to częsty widok w przypadku czarki. Pojawia się od grudnia do maja, najczęściej w wilgotnych lasach liściastych. Te wyjątkowe grzyby zimowe można spotkać nawet podczas mroźnych dni.
Grzyby na gałęziach to typowe miejsce występowania czarki. Rośnie na martwym drewnie drzew liściastych, szczególnie w pobliżu strumieni i potoków. Preferuje zacienione i wilgotne miejsca.
Jak wygląda czarka?
Grzyby miseczkowate to główna cecha charakterystyczna czarki. Jej owocniki osiągają średnicę do 4 centymetrów i wyróżniają się intensywną barwą.
Wnętrze owocnika ma gładką, błyszczącą powierzchnię. Zewnętrzna strona jest jaśniejsza i delikatnie omszona.
Cecha | Czarka szkarłatna | Czarka austriacka |
---|---|---|
Kolor | Intensywnie czerwony | Szkarłatnoczerwony |
Kształt | Miseczkowaty | Miseczkowaty |
Rozmiar | 2-4 cm | 2-4 cm |
Charakterystyczne cechy rozpoznawcze
Czarka grzyb ma kilka wyróżniających cech. Jest łatwa do identyfikacji dzięki swojemu jaskrawemu kolorowi. Owocniki często występują w grupach na martwym drewnie.
- Intensywnie czerwona barwa owocników
- Miseczkowaty kształt
- Występowanie na martwych gałęziach
- Zimowy okres owocnikowania
- Gładka, błyszcząca powierzchnia wewnętrzna
Czy czarka jest jadalna?
Czarka należy do grupy grzybów niejadalnych. Surowe owocniki mają lekko rzodkiewkowy smak, jednak nie zaleca się ich spożywania.
Wartość tego grzyba tkwi przede wszystkim w jego walorach estetycznych. Najlepiej pozostawić go w lesie, by cieszył oko kolejnych obserwatorów.
Spożycie czarki może wywołać dolegliwości żołądkowe. Nie należy eksperymentować z jej konsumpcją.
Status ochrony prawnej czarki w Polsce
Grzyby leśne chronione nie obejmują już czarki od 2014 roku. Obecnie można ją zbierać, jednak jej populacja jest stale monitorowana. Występowanie gatunku jest dokumentowane przez mykologów.
Do 2014 roku czarka znajdowała się pod ścisłą ochroną gatunkową. Zmiana statusu wynikała z szeregu badań nad jej populacją.
Mimo braku ochrony prawnej, zaleca się pozostawianie czarki w jej naturalnym środowisku. Pozwoli to zachować stabilność lokalnych populacji tego wyjątkowego grzyba.
Najważniejsze informacje o czarce w polskich lasach
Czarka grzyb to wyjątkowy przedstawiciel zimowej mykoflory, który można spotkać w polskich lasach od grudnia do maja. Ten charakterystyczny grzyb występuje w dwóch głównych gatunkach: szkarłatnym i austriackim, które łatwo rozpoznać po intensywnie czerwonej barwie i miseczkowatym kształcie.
Mimo że nie jest już objęta ochroną prawną, czarka zasługuje na szczególną uwagę ze względu na swoją unikalność. Najłatwiej znaleźć ją na martwych gałęziach drzew liściastych, szczególnie w wilgotnych miejscach blisko leśnych strumieni. Chociaż grzyby pod śniegiem nie są częstym widokiem, czarka potrafi nas zaskoczyć swoją obecnością nawet podczas zimowych spacerów.
Warto pamiętać, że mimo swojego atrakcyjnego wyglądu, czarka nie nadaje się do spożycia. Najlepiej pozostawić ją w lesie, by mogła cieszyć oko kolejnych obserwatorów i pełnić swoją naturalną rolę w ekosystemie.