Klejówka różowa to fascynujący i rzadki grzyb występujący w polskich lasach. Ma charakterystyczny różowy kapelusz o średnicy do 6 cm. Jest grzybem jadalnym. Rośnie najczęściej w lasach sosnowych od lipca do października. Występuje pojedynczo lub w małych grupach.
Ten wyjątkowy grzyb wyróżnia się nie tylko kolorem, ale też specyficzną budową. Pasożytuje na grzybni maślaka sitarza. Ma śluzowatą skórkę i grube, zbiegające blaszki. Trzon jest biało-żółty z charakterystyczną strefą pierścieniową.
Najważniejsze informacje:- Grzyb jadalny, ale rzadki - zalecana ochrona
- Kapelusz różowy do siworóżowego, średnica do 6 cm
- Występuje w lasach iglastych, głównie sosnowych
- Sezon wzrostu: lipiec-październik
- Charakterystyczne cechy: śluźna skórka, biało-żółty trzon
- Przed spożyciem należy usunąć skórkę z kapelusza
Jak wygląda klejówka różowa?
Klejówka różowa to charakterystyczny przedstawiciel jadalnych grzybów z różowym kapeluszem. Jest średniej wielkości grzybem, który może osiągnąć wysokość do 6 cm. Jego wyjątkowy wygląd sprawia, że jest łatwo rozpoznawalny w lesie.
Ten różowy grzyb w lesie ma bardzo charakterystyczną budowę. Wyróżnia się intensywnie różową barwą kapelusza, która z czasem blednie. Grzyb ten należy do rzadkich okazów występujących w polskich lasach.
- Kapelusz: Półkulisty do płaskiego, średnica do 6 cm, intensywnie różowy do siworóżowego, pokryty śluzowatą skórką
- Blaszki: Grube i rzadkie, zbiegające na trzon, początkowo białe, później szaro-oliwkowe, u młodych okazów zakryte białą osłonką
- Trzon: Walcowaty do 6 cm wysokości, 1,5 cm grubości, górą biały z ciemną strefą pierścieniową, dołem żółty
- Miąższ: Biały z tendencją do różowienia po przecięciu, w trzonie żółtawy, bez wyraźnego smaku i zapachu
Występowanie klejówki różowej w Polsce
Grzyby jadalne różowe z gatunku klejówka pojawiają się od lipca do października. Jest to grzyb występujący głównie w lasach iglastych. Najczęściej można go spotkać w dojrzałych borach sosnowych. Preferuje gleby piaszczyste.
Ten różowy grzyb w lesie najczęściej rośnie pojedynczo. Można go znaleźć w towarzystwie maślaka sitarza.
Klejówkę różową spotyka się w całej Polsce. Szczególnie często występuje na obszarach z przewagą drzewostanu sosnowego.
| Miesiąc | Region występowania | Częstotliwość |
|---|---|---|
| Lipiec-Sierpień | Północna Polska | Umiarkowana |
| Wrzesień-Październik | Polska centralna i południowa | Częsta |
Z jakimi grzybami można pomylić klejówkę różową?
Prawidłowa różowy grzyb identyfikacja jest kluczowa dla bezpiecznego grzybobrania. Mimo charakterystycznego wyglądu, grzyby z różowym kapeluszem mogą być mylone z innymi gatunkami. Szczególną uwagę należy zwrócić na cechy charakterystyczne.
- Gołąbek - ma bardziej kruchy miąższ i nie posiada śluzowatej skórki
- Dzwonkówka - ma cieńszy trzon i delikatniejszą budowę
- Wieruszka różowa - ma jaśniejszy odcień i mniejszy kapelusz
Jak zbierać klejówkę różową?
Jadalne grzyby z różowym kapeluszem wymagają delikatnego zbioru. Klejówkę różową należy wydobywać z podłoża ostrożnie, wykręcając ją delikatnym ruchem. Ważne, by nie uszkodzić grzybni znajdującej się pod ziemią.
Podczas zbierania grzyba różowego kapelusza unikamy zrywania młodych okazów. Wybieramy tylko dojrzałe egzemplarze z w pełni rozwiniętym kapeluszem. Zwracamy uwagę na stan owocnika.
Do zbioru klejówki potrzebujemy wiklinowego koszyka i małego nożyka grzybiarskiego. Plastikowe torby i reklamówki nie są odpowiednie do transportu grzybów.
Zasady bezpiecznego zbierania
Zbierając klejówkę różową, pamiętajmy o zachowaniu umiarkowania. Ze względu na rzadkość występowania nie należy zbierać wszystkich napotkanych okazów.
Podczas grzybobrania warto dokumentować miejsca występowania tego różowego grzyba w lesie. Pomoże to w ochronie gatunku i monitorowaniu populacji.
Zbiór powinien odbywać się wczesnym rankiem. Wtedy grzyby są w najlepszej kondycji.
Zgodnie z przepisami, klejówka różowa nie jest objęta ścisłą ochroną gatunkową. Należy jednak pamiętać o ogólnych zasadach grzybobrania w lasach państwowych. Zbieranie powinno odbywać się w wyznaczonych miejscach.
Właściwości jadalne klejówki różowej
Ten grzyb różowy kapelusz charakteryzuje się delikatnym smakiem i konsystencją. Zawiera cenne składniki odżywcze, w tym witaminy z grupy B. Jest źródłem białka roślinnego.
Klejówka dostarcza niewiele kalorii, za to sporo mikroelementów. Zawiera magnez, potas i selen. Jest dobrym źródłem błonnika.
Przed przygotowaniem należy usunąć śluzowatą skórkę. Grzyb nadaje się do smażenia i marynowania.
| Składnik odżywczy | Wartość w 100g |
|---|---|
| Kalorie | 28 kcal |
| Białko | 3,1 g |
| Błonnik | 2,3 g |
Przechowywanie i przetwarzanie
Świeże okazy klejówki różowej można przechowywać w lodówce do 48 godzin. Najlepiej trzymać je w papierowej torbie lub przewiewnym pojemniku.
Grzyby można także suszyć lub mrozić. Należy jednak pamiętać o wcześniejszym blanszowaniu.
Marynowanie to najlepszy sposób na długotrwałe przechowywanie klejówki. Można też przygotować z niej sos lub farsz do pierogów. Dobrze komponuje się z innymi grzybami leśnymi.
Co warto wiedzieć o klejówce różowej?
Klejówka różowa to wyjątkowy grzyb z różowym kapeluszem, który można spotkać w polskich lasach od lipca do października. Wyróżnia się charakterystycznym wyglądem: różowym, śluzowatym kapeluszem o średnicy do 6 cm oraz biało-żółtym trzonem. Jest grzybem jadalnym, ale rzadkim, co wymaga szczególnej rozwagi podczas zbierania.
Podczas identyfikacji tego różowego grzyba w lesie należy zwrócić uwagę na kluczowe cechy: zbiegające blaszki, charakterystyczną strefę pierścieniową na trzonie oraz obecność śluzowatej skórki. Występuje głównie w lasach sosnowych, często w towarzystwie maślaka sitarza. Przed spożyciem należy usunąć skórkę z kapelusza.
Mimo że jadalne grzyby różowe z gatunku klejówka mają wartościowe właściwości odżywcze, warto pamiętać o zasadach odpowiedzialnego grzybobrania. Zbierajmy tylko dojrzałe okazy, używajmy odpowiednich narzędzi i dbajmy o zachowanie gatunku dla przyszłych pokoleń grzybiarzy.
